АЛГАЧКЫ ДЫЙКАНЧЫЛЫК
АЛГАЧКЫ ДЫЙКАНЧЫЛЫК ‒ алгачкы коомдун мезолит доорунда калыптана баштаган өндүрүштүк тармактын бир түрү. Ал жыйноочулуктан бөлүнүп чыгып, алгач аялдар эмгектенген. Алар адегенде өздөрү жашаган турак жайдын айланасындагы жерлерди гана айдашып, таш, жыгач, сөөктөн жасалган жөнөкөй эмгек куралдарын колдонушкан. Себилүүчү өсүмдүктөрдүн түрү да аз болгон. Эмгек куралдарынын өтө жөнөкөйлүгүнөн улам, адамдар алгач саздак жана борпоӊ топурактуу жерлерди гана иштете алышкан. Бара-бара алар ири жер аянттарын токой-бадалдардан арылтып, мурда сугарууга ыӊгайсыз кургак жерлерге арык казып, суу алып баруу менен жерлерди өздөштүрө башташкан. Археологиялык табылгаларга караганда, Азия, Түндүк Африка, Европа аймактарын мекендеген алгачкы дыйкандар буудай, сулу, арпа, шалы эгишкен. Кийинчерээк Алгачкы дыйканчылыкта которуштуруп айдоо ыкмалары колдонула баштаган.