АМФОТЕРДҮҮЛҮК

(гр. Amphoteros -тигил жебул) – кээ бир бирикмелердин шартка жараша

к-талык же негиздик касиеттерге жөндөмдүүлүгү. К-талык ж-а негиздик мүнөзү кандай гана хим. бирикме болбосун к-та-негиздик өз ара аракеттенүү процессине катыша турган экинчи компоненттин табиятына жараша болот. Бир эле зат күчтүү к-та м-н өз ара аракеттенгенде өзүнүн негиздик касиетин, ошол эле убакта ал күчтүү негиз м-н реакцияга киргенде өзүн к-та катары көрсөтөт. А. бирикмеге суунун ажыроо (диссоциация) Н⁺ ж-а ОН^- процесси өзгөчө мисал боло алат. Бир канча элементтин гидроксиддери А-кө ээ. Алардын эң негизгилери А1(ОН)₃, Zn(OH)₂ ж-а Сг(ОН)₃ ж. б.