АББАТ

 (лат. abbas, арамейче «аЬЬо» – ата) – батыш европ. христианчылыкта католик монастрынын, аббатчылыктын башчысынын титулу (аялдар монастрынын башчысы – абба тиса). Алгачкы о. кылымда А-тардын кыйласы ири феодалдарга айланып, чиркөөдө епископтон кийинки орунду ээлешкен. А. – католик чиркөөсүндөгү поптордун ж-а жогорку дин кызматкерлеринин жалпы аталышын да билдирет.