АДЪЕКТИВАЦИЯ

АДЪЕКТИВАЦИЯ (лат. adjectivum – сын атооч) – ­башка сөз түркүмдөрүнө тиешелүү сөздөрдүн сын атоочтук милдетте колдонулушу (мис., жалпы­лоочу маани, самаган максат, ошол окуя ж. б.). Адьективация термини көбүнесе атоочтуктарга карата колдонулат, себеби башка сөз түркүмдөрүнө кара­ганда бул процесске этиштин атоочтук форма­лары көбүрөөк дуушар болот. Айрым окумуш­туулар адьективацияны сөз жасоого тиешелүү кубулуш деп эсептеп, адьективацияланган лексикалык бирдиктерди сын атооч катары карашат; айрымдары аны поли­семияга тиешелүү көрүнүш катары карайт; үчүнчү бир көз караш б‑ча атоочтуктар адьективацияланбайт, себеби атоочтуктар этиштин өзгөчө фор­масы эмес. Адьективацияда сөз (же анын маанилеринин бири) сын атоочтун маанилик ж‑a грамматикалык бел­гилерине ээ болот да, нерсени же кубулуштун сапат белгисин көрсөтөт. Бул алардын семан­тикасынын өзгөчөлүктөрүнө, морфемалык ку­рамына, зат атооч м‑н айкашуу жөндөмдүү­лүгүнүн бекем же бошоңдугуна ж. б. байланыштуу болот.