Difference between revisions of "«АКАДЕМИЯ КЕЧЕЛЕРИ»"
| 1 -сап: | 1 -сап: | ||
«АКАДЕМИЯ КЕЧЕЛЕРИ» – кыргыз элинин миң жылдап басып өткөн тарыхый улуу жолун про­фессионалдык адабияттын көркөм каражаты м‑н эпикалык масштабда чагылдырууга аракеттен­ген алгачкы ири чыгарма. 20‑кылымдын 30‑жылда­рындагы Кыргызстанда курулуп жаткан социалдык коом­дун өзгөчө артыкчылыгын даңазалоо («Биз ким элек, ким болдук?») максаты м‑н К. ''Тыны''с­''танов'' баш болгон авторлор тобу тарабынан (К. Жантөшев, Ш. Көкөнов, А. Сопиев) 1931-­32‑ж. жазылган. К. Тыныстанов өзүнүн 1933‑ж. 3‑июнда «Советская Киргизия» гезитине жа­рыялаган «Мой путь, мое творчество, мое лицо» деген макаласында «А. к.» кыргыз элинин узак тарыхын – илгерки аскердик‑феодалдык зама­нын, кечээги колониялдык‑капиталисттик доо­рун, пролетардык социалдык курулуш мезгилин иск­усство тили м‑н көрсөтүүнү максат кылгандыгын, үч доорду чагылдырган мындай зор драмалык ­театрдык панорама аркылуу негизги үч максат­ты көздөгөндүгүн маалымдайт. Автор аталган макаласында: 1) таптардын күрөшүндө зарыл курал болуп эсептелген искусствого материалист­тик көз-караштын тууралыгын көркөм форма аркылуу көрсөтүү болгон. Бирок сынчылар бул драмалык чыгарманын идеялык мазмуну ошол кездеги буржуазиялык улутчулдардын О. Азия элдери­нин революцияга чейинки турмушу кой үстүнө тор­гой жумурткалаган бейпилдик катары даңа­заланган деп айыпталат; 2) бул бөлүктө кыр­гыз коомундагы тап күрөштөр тарыхынын не­гизги учурлары м‑н эмгекчилерди таанышты­рууну көздөгөн болсо («Көз көргөндөр»), кыр­гыздын бий‑манаптарынын жүрүм‑турумун, кылыктарын сынга алууга аракет кылышканы м‑н бүтүндөй алганда «А. к.» табияттын куча­гында бейкапар уктап жаткан кыргыздардын өткөндөгү төгөрөгү төп келген турмушу, тапсыз идеал­дуу патриархалдык бейпилчилдикке суктануу, кайрылгыс болуп кеткен «алтын мезгил» жөнүндөгү сагыныч күчтүү деген айып коюлган. Спектакл­де кыргыздын ири манабы Шабдандын өлүмү эл тарабынан жалпы кайгы, жалпы трагедия катары кабыл алынат. Көпчүлүк аны жалпы элдик баатыр катары даңазалайт. Авторлор «калктын атасы» деп атайт деп күнөөлөгөн; 3) сынчылар социализм үчүн күрөштө пролетари­аттын маанилүү куралы болгон пролетардык искусствонун жардамы м‑н эмгекчилерди уюшту­руу, баш коштуруу экендиги баса белгиленбес­тен, кыргыз элинин жаңы турмушка карата кыймылы совет бийлиги, колхоз түзүлүшү үчүн болгон күрөшү примитивдүү түрдө бурмаланып көрсөтүлгөн деп катуу сындалган. Кол жазма (оригинал) бизге чейин келип жеткен жок. Бар болгону К. Тыныстановдун өзү түрмөдө жатып сурак учурунда «А. к‑нин» эсинде калганы б‑ча которуп, «түшүнүк» катары жазып берген орус­ча варианты гана бар.<br> | '''«АКАДЕМИЯ КЕЧЕЛЕРИ»''' – кыргыз элинин миң жылдап басып өткөн тарыхый улуу жолун про­фессионалдык адабияттын көркөм каражаты м‑н эпикалык масштабда чагылдырууга аракеттен­ген алгачкы ири чыгарма. 20‑кылымдын 30‑жылда­рындагы Кыргызстанда курулуп жаткан социалдык коом­дун өзгөчө артыкчылыгын даңазалоо («Биз ким элек, ким болдук?») максаты м‑н К. ''Тыны''с­''танов'' баш болгон авторлор тобу тарабынан (К. Жантөшев, Ш. Көкөнов, А. Сопиев) 1931-­32‑ж. жазылган. К. Тыныстанов өзүнүн 1933‑ж. 3‑июнда «Советская Киргизия» гезитине жа­рыялаган «Мой путь, мое творчество, мое лицо» деген макаласында «А. к.» кыргыз элинин узак тарыхын – илгерки аскердик‑феодалдык зама­нын, кечээги колониялдык‑капиталисттик доо­рун, пролетардык социалдык курулуш мезгилин иск­усство тили м‑н көрсөтүүнү максат кылгандыгын, үч доорду чагылдырган мындай зор драмалык ­театрдык панорама аркылуу негизги үч максат­ты көздөгөндүгүн маалымдайт. Автор аталган макаласында: 1) таптардын күрөшүндө зарыл курал болуп эсептелген искусствого материалист­тик көз-караштын тууралыгын көркөм форма аркылуу көрсөтүү болгон. Бирок сынчылар бул драмалык чыгарманын идеялык мазмуну ошол кездеги буржуазиялык улутчулдардын О. Азия элдери­нин революцияга чейинки турмушу кой үстүнө тор­гой жумурткалаган бейпилдик катары даңа­заланган деп айыпталат; 2) бул бөлүктө кыр­гыз коомундагы тап күрөштөр тарыхынын не­гизги учурлары м‑н эмгекчилерди таанышты­рууну көздөгөн болсо («Көз көргөндөр»), кыр­гыздын бий‑манаптарынын жүрүм‑турумун, кылыктарын сынга алууга аракет кылышканы м‑н бүтүндөй алганда «А. к.» табияттын куча­гында бейкапар уктап жаткан кыргыздардын өткөндөгү төгөрөгү төп келген турмушу, тапсыз идеал­дуу патриархалдык бейпилчилдикке суктануу, кайрылгыс болуп кеткен «алтын мезгил» жөнүндөгү сагыныч күчтүү деген айып коюлган. Спектакл­де кыргыздын ири манабы Шабдандын өлүмү эл тарабынан жалпы кайгы, жалпы трагедия катары кабыл алынат. Көпчүлүк аны жалпы элдик баатыр катары даңазалайт. Авторлор «калктын атасы» деп атайт деп күнөөлөгөн; 3) сынчылар социализм үчүн күрөштө пролетари­аттын маанилүү куралы болгон пролетардык искусствонун жардамы м‑н эмгекчилерди уюшту­руу, баш коштуруу экендиги баса белгиленбес­тен, кыргыз элинин жаңы турмушка карата кыймылы совет бийлиги, колхоз түзүлүшү үчүн болгон күрөшү примитивдүү түрдө бурмаланып көрсөтүлгөн деп катуу сындалган. Кол жазма (оригинал) бизге чейин келип жеткен жок. Бар болгону К. Тыныстановдун өзү түрмөдө жатып сурак учурунда «А. к‑нин» эсинде калганы б‑ча которуп, «түшүнүк» катары жазып берген орус­ча варианты гана бар.<br>''Т. Абдылдабеков, А. Обосканов.'' | ||
''Т. Абдылдабеков, А. Обосканов.'' | |||
11:45, 4 -октябрь (Тогуздун айы) 2022 -деги абалы
«АКАДЕМИЯ КЕЧЕЛЕРИ» – кыргыз элинин миң жылдап басып өткөн тарыхый улуу жолун профессионалдык адабияттын көркөм каражаты м‑н эпикалык масштабда чагылдырууга аракеттенген алгачкы ири чыгарма. 20‑кылымдын 30‑жылдарындагы Кыргызстанда курулуп жаткан социалдык коомдун өзгөчө артыкчылыгын даңазалоо («Биз ким элек, ким болдук?») максаты м‑н К. Тыныстанов баш болгон авторлор тобу тарабынан (К. Жантөшев, Ш. Көкөнов, А. Сопиев) 1931-32‑ж. жазылган. К. Тыныстанов өзүнүн 1933‑ж. 3‑июнда «Советская Киргизия» гезитине жарыялаган «Мой путь, мое творчество, мое лицо» деген макаласында «А. к.» кыргыз элинин узак тарыхын – илгерки аскердик‑феодалдык заманын, кечээги колониялдык‑капиталисттик доорун, пролетардык социалдык курулуш мезгилин искусство тили м‑н көрсөтүүнү максат кылгандыгын, үч доорду чагылдырган мындай зор драмалык театрдык панорама аркылуу негизги үч максатты көздөгөндүгүн маалымдайт. Автор аталган макаласында: 1) таптардын күрөшүндө зарыл курал болуп эсептелген искусствого материалисттик көз-караштын тууралыгын көркөм форма аркылуу көрсөтүү болгон. Бирок сынчылар бул драмалык чыгарманын идеялык мазмуну ошол кездеги буржуазиялык улутчулдардын О. Азия элдеринин революцияга чейинки турмушу кой үстүнө торгой жумурткалаган бейпилдик катары даңазаланган деп айыпталат; 2) бул бөлүктө кыргыз коомундагы тап күрөштөр тарыхынын негизги учурлары м‑н эмгекчилерди тааныштырууну көздөгөн болсо («Көз көргөндөр»), кыргыздын бий‑манаптарынын жүрүм‑турумун, кылыктарын сынга алууга аракет кылышканы м‑н бүтүндөй алганда «А. к.» табияттын кучагында бейкапар уктап жаткан кыргыздардын өткөндөгү төгөрөгү төп келген турмушу, тапсыз идеалдуу патриархалдык бейпилчилдикке суктануу, кайрылгыс болуп кеткен «алтын мезгил» жөнүндөгү сагыныч күчтүү деген айып коюлган. Спектаклде кыргыздын ири манабы Шабдандын өлүмү эл тарабынан жалпы кайгы, жалпы трагедия катары кабыл алынат. Көпчүлүк аны жалпы элдик баатыр катары даңазалайт. Авторлор «калктын атасы» деп атайт деп күнөөлөгөн; 3) сынчылар социализм үчүн күрөштө пролетариаттын маанилүү куралы болгон пролетардык искусствонун жардамы м‑н эмгекчилерди уюштуруу, баш коштуруу экендиги баса белгиленбестен, кыргыз элинин жаңы турмушка карата кыймылы совет бийлиги, колхоз түзүлүшү үчүн болгон күрөшү примитивдүү түрдө бурмаланып көрсөтүлгөн деп катуу сындалган. Кол жазма (оригинал) бизге чейин келип жеткен жок. Бар болгону К. Тыныстановдун өзү түрмөдө жатып сурак учурунда «А. к‑нин» эсинде калганы б‑ча которуп, «түшүнүк» катары жазып берген орусча варианты гана бар.
Т. Абдылдабеков, А. Обосканов.