Difference between revisions of "АЭРОАКУСТИКА"

Кыргызстан Энциклопедия Жана Терминология Борбору дан
Jump to navigation Jump to search
м (→‎top: категория кошуу)
 
(3 intermediate revisions by 3 users not shown)
1 -сап: 1 -сап:
'''АЭРОАКУСТИКА'''  (гр. aer – аба ж-а'' акустика'') – физиканын үндүн аэродинамикалык проблемаларын,  кыймылдуу чөйрөдө үндүн таралышын,  үндүн  туруксуз агым  м-н өз  ара аракетин,  о. эле  аэродинамикалык  пайда болгон  акустикалык ызы-чууну азайтуу методдорун  изилдөөчү аэродинамика м-н акустиканын  ортосундагы  бөлүмү.  А.   аэродинамикалык күчтөр ж-а  аба  агымынан пайда болгон үндөр  м-н байланыштуу,  бирок сырттан таасир этүүчү күчтөр  ж-а  толкундардан  пайда болбойт.  Механиканын  аэродинамика,  туруктуулуктун гидродинамикалык теориясы, куюн динамикасы, турбулентүүлүк теороиясы м-н тыгыз байланышта.  Суюктуктун агым кыймылында пайда болгон  үндүн  теориялык маселесин алгач фр. Физик Дж. У. Рэлей  карап чыккан (1877). Бирок, А-ны парктикалык пайдалануу    орус окумуштуулары  Л. Я. Г утиндин винттин  айлануусундагы  ызы-чуу ж-дө (1936), Е. Я. Юдиндин стержендин айлануусунун ызы-чуусу (1944), Д.И. Блохинцевдин  кыймылдуу  чөйрөнүн акустикасы  ж-а  англ. окумуштуу  М. Дж. Лайтхаллдын турбуленттүү агымдын  чуусу  ж-дө   окууларынан кийин  башталган. Аэродинамикалык чууну  эки класска бөлсө болот:  агым бөлүкчөлөрүнүн (агым чуусу ж.б.)  ж-а  катуу нерсеге агым тийгендеги  чуу (өткөргүчтөрдүн, винттин, желедеткичтин,  планердин, самолеттун  чуусу  ж. б.). Үндүн аэродинамикалык генерациясынын  негизги себеби  куюндун пайда болушу ж-а газдын нерсени,  о. эле  кыймылдуу чөрөнү тез  куюндай айланып  өтүүсү.
'''АЭРОАКУСТИКА'''  (гр. aer – аба <span cat='ж.кыск' oldv='ж-а'>жана</span>'' акустика'') – физиканын үндүн аэродинамикалык проблемаларын,  кыймылдуу чөйрөдө үндүн таралышын,  үндүн  туруксуз агым  <span cat='ж.кыск' oldv='м-н'>менен</span> өз  ара аракетин,  ошондой  эле  аэродинамикалык  пайда болгон  акустикалык ызы-чууну азайтуу методдорун  изилдөөчү аэродинамика <span cat='ж.кыск' oldv='м-н'>менен</span> акустиканын  ортосундагы  бөлүмү.  Аэроакустика   аэродинамикалык күчтөр <span cat='ж.кыск' oldv='ж-а'>жана</span> аба  агымынан пайда болгон үндөр  <span cat='ж.кыск' oldv='м-н'>менен</span> байланыштуу,  бирок сырттан таасир этүүчү күчтөр  <span cat='ж.кыск' oldv='ж-а'>жана</span>   толкундардан  пайда болбойт.  Механиканын  аэродинамика,  туруктуулуктун гидродинамикалык теориясы, куюн динамикасы, турбулентүүлүк теориясы <span cat='ж.кыск' oldv='м-н'>менен</span> тыгыз байланышта.  Суюктуктун агым кыймылында пайда болгон  үндүн  теориялык маселесин алгач франсуз физиги Дж. У. Рэлей  карап чыккан (1877). Бирок,   Аэроакустиканы парктикалык пайдалануу    орус окумуштуулары  Л. Я. Г утиндин винттин  айлануусундагы  ызы-чуу жөнүндө (1936), Е. Я. Юдиндин стержендин айлануусунун ызы-чуусу (1944), Д.И. Блохинцевдин  кыймылдуу  чөйрөнүн акустикасы  <span cat='ж.кыск' oldv='ж-а'>жана</span>   англиялык окумуштуу  М. Дж. Лайтхаллдын турбуленттүү агымдын  чуусу  жөнүндө   окууларынан кийин  башталган. Аэродинамикалык чууну  эки класска бөлсө болот:  агым бөлүкчөлөрүнүн (агым чуусу ж.б.)  <span cat='ж.кыск' oldv='ж-а'>жана</span>   катуу нерсеге агым тийгендеги  чуу (өткөргүчтөрдүн, винттин, желдеткичтин,  планердин, самолеттун  чуусу  ж. б.). Үндүн аэродинамикалык генерациясынын  негизги себеби  куюндун пайда болушу <span cat='ж.кыск' oldv='ж-а'>жана</span> газдын нерсени,  ошондой эле  кыймылдуу чөрөнү тез  куюндай айланып  өтүүсү.
[[Категория:1-Том]]

11:00, 12 Сентябрь (Аяк оона) 2024 -га соңку версиясы

АЭРОАКУСТИКА (гр. aer – аба жана акустика) – физиканын үндүн аэродинамикалык проблемаларын, кыймылдуу чөйрөдө үндүн таралышын, үндүн туруксуз агым менен өз ара аракетин, ошондой эле аэродинамикалык пайда болгон акустикалык ызы-чууну азайтуу методдорун изилдөөчү аэродинамика менен акустиканын ортосундагы бөлүмү. Аэроакустика аэродинамикалык күчтөр жана аба агымынан пайда болгон үндөр менен байланыштуу, бирок сырттан таасир этүүчү күчтөр жана толкундардан пайда болбойт. Механиканын аэродинамика, туруктуулуктун гидродинамикалык теориясы, куюн динамикасы, турбулентүүлүк теориясы менен тыгыз байланышта. Суюктуктун агым кыймылында пайда болгон үндүн теориялык маселесин алгач франсуз физиги Дж. У. Рэлей карап чыккан (1877). Бирок, Аэроакустиканы парктикалык пайдалануу орус окумуштуулары Л. Я. Г утиндин винттин айлануусундагы ызы-чуу жөнүндө (1936), Е. Я. Юдиндин стержендин айлануусунун ызы-чуусу (1944), Д.И. Блохинцевдин кыймылдуу чөйрөнүн акустикасы жана англиялык окумуштуу М. Дж. Лайтхаллдын турбуленттүү агымдын чуусу жөнүндө окууларынан кийин башталган. Аэродинамикалык чууну эки класска бөлсө болот: агым бөлүкчөлөрүнүн (агым чуусу ж.б.) жана катуу нерсеге агым тийгендеги чуу (өткөргүчтөрдүн, винттин, желдеткичтин, планердин, самолеттун чуусу ж. б.). Үндүн аэродинамикалык генерациясынын негизги себеби куюндун пайда болушу жана газдын нерсени, ошондой эле кыймылдуу чөрөнү тез куюндай айланып өтүүсү.