АМАНЖОЛОВ Сарсен

Сарсен (27. 12. 1903, Чыгыш

Казакстан обл., Улан р-ну, Еринсу айылы – 28.
1958, Алматы) – алгачкы казак тилчиси, фи-лология илимд. доктору (1948), проф. (1948), Ка-закстан ИАсынын корр. мүчөсү (1954). О. Азия мамл. ун-тин бүтүргөн (1930). КазПИде окутуучу (1931), Казак улуттук маданияты ин-тунун директору (1934-36), КСРО ИАнын Казакстан филиалынын тил ж-а адабият секторунун башчысы (1937-42), «Кызыл Армия үгүтчүсү блокнотунун» жооптуу редактору (1944-58), Казакстан ИАсынын тил ж-а адабият ин-тунун бөлүм башчысы (1946-58) болгон. Ал эне тилин окутуу б-ча бир нече эмгектерди жараткан. Казак тилинин диалек. негизин, өзгөчөлүгүн, о. эле калыптануу теориясын, тарыхын, анын түрк тилине жакындыгын изилдеген. Жалпы тил илимине, а. и. синтаксиске карата орчундуу аныктамалары бар. «Казак совет фольклору»
, «Казак тилинин грамматикасы, 1-бөлүк, Морфология» (1938-40), «Казак тилинин грамматикасы, 2-бөлүк, Синтаксис» (1939-97), «Казак адабий тили» (1949) ж. б. бир нече ил. эмгектерди жазган.
Ад.: Абдырахманов А., Абилкаев А., Калиев Г. Профессор С. А. Аманжоловдун өмүрү жана илимий мурастары жөнүндө, А., 1959; Сулейманов Р. Б., Из истории развития науки в Казахстане (1933-40), Труды Института истории, археологии, этнографии <notkey>АН</notkey> КазССР, т. 10, А.-А., 1961. М. Молдалиева.